Ya Ya Massemba:
is een nummer wat we kregen via Sergio Cruz, een Biodanza facilitator die ons dierbaar is. De muziek herinnert ons aan het samenkomen in een kring van gelijkgestemden, van lieve mensen die het leven met elkaar vieren. De kring is een geliefd middel in de biodanza, we zijn allen gelijk, we kunnen elkaar zien. We leren van elkaar door samen te zijn. Zoals Maria Bethania zingt: ik zal leren lezen om mijn kameraden te lezen….
…en ik werd verliefd, op m’n eigen lichaam. Ik bespeelde het als het stel conga’s, dat ik in m’n kamer heb staan en die ik op menig workshop heb proberen te leren bespelen, altijd ontevreden omdat ik niets buiten de gewone routine kon doen. Maar nu: ik was tegelijk de speler en de bespeelde. Ik ging “los”! Zoals ik de meiden van slagerij van Kampen zag doen. Zoals ik het van die mensen zie doen die zo’n solo er uit doen, waarbij elke slag klopt en het hele lijf alles volgt. Wat een heerlijk ding om op te kunnen rekenen, zo’n lijf, met al z’n bewegingen. Wat een instrument!
lieve Wilma,
tegenwoordig doe ik aan Biodanza. Dat wilde ik helemaal niet. Ik vind Biodanza stom. Maar ik heb vriendinnen en die willen websites en dan ontkom ik er bijna niet aan (www.komdansmetmij.nl).
Gisteren hadden ze het thema harteklop. Daar houd ik dan wel weer van, thema’s. Daar kan ik goed in bewegen. Bij één van de dansen moesten we een beweging met de armen maken, voor de borstkas. Alsof je je hart opent en dan weer sluit. Ze zetten een soort indianenmuziekje op, waardoor ik meteen aan jou moest denken. In no time stond je voor me, met die verrukkelijke lach van je. Daarna vroeg ik me af waar Lucas was. En die stond moeiteloos achter me. Als m’n armen omwijd gingen, gingen zijn armen ook omwijd, en werden onze armen de vleugels van een adelaar. Als ze naar voren gingen, ons beider armen, omhelsden ze jou.
Hoewel dat op een gegeven moment lastig werd, omdat de oefening was dat de handen op het hart terecht zouden komen. En ik wilde je niet pletten. Dus toen herinnerde ik me een liedje dat ik had gehoord op de radio, van iemand die z’n liefje heel klein wilde maken. Dus dat heb ik dan maar gedaan. Heel klein zodat je in m’n samenkomende handen kon springen en daarna – hop – zo in m’n hart. Dus nu heb ik zo’n springerig rechtopvrouwtje in m’n hart, dat zo verrukt en energiek het leven in kijkt. Ze gaat niet meer weg.
Dat is leuk hoor!
liefs,
Joke
Dit nummer heeft mij toestemming gegeven om naar lievelust te laten zien dat ik haar zo leuk vind..(muziekje)
Joke : “Ooit wakker geworden in Nijmegen in een bed in een logeerkamer, terwijl in de huiskamer heel hard Purple Rain gedraaid werd. Sindsdien gekoppeld aan ultiem geluk. Gewoon gratis gekregen bij het wakker worden. Daarna gewoon te koppelen aan elk willekeurig ding, waar ultiem geluk bij hoort. Bijvoorbeeld het ontwerpen van een nieuw logo voor een eigen bedrijf, denkend aan een vriendin die ver weg lijkt maar dichtbij voelt. Kwam vast door Prince……”