…en ik werd verliefd, op m’n eigen lichaam. Ik bespeelde het als het stel conga’s, dat ik in m’n kamer heb staan en die ik op menig workshop heb proberen te leren bespelen, altijd ontevreden omdat ik niets buiten de gewone routine kon doen. Maar nu: ik was tegelijk de speler en de bespeelde. Ik ging “los”! Zoals ik de meiden van slagerij van Kampen zag doen. Zoals ik het van die mensen zie doen die zo’n solo er uit doen, waarbij elke slag klopt en het hele lijf alles volgt. Wat een heerlijk ding om op te kunnen rekenen, zo’n lijf, met al z’n bewegingen. Wat een instrument!

filmpje